Almennur kvíði
Kvíði er fyrirbæri sem allir finna fyrir á lífsleiðinni og er hann ekki alltaf af hinu illa, heldur getum við notað hann okkur til styrkingar. Þess má geta að um 12% íslensku þjóðarinnar þjáist á ári hverju af kvíðaröskun.
Birtingarmyndir kvíða eru breytilegar og getur hann komið fram í ákveðnum atriðum eins og hræðslu við aðstæður eða dýr. Þá getur hann birst á hátt sem ekki er auðvelt að leggja deili á. Nemandi sem finnur fyrir kvíða vegna kynningar á verkefni telst ekki í hóp þeirra sem þjást af kvíðaröskun, heldur felst hún í viðvarandi ástandi. Helstu líkamleg einkenni kvíða er u m.a. hita- eða kuldatilfinning, sviti í lófum, viðkomandi upplifir sig fjarlægan eða dofinn, eirðarleysi og sálræn spenna gerir jafnan vart við sig, andardráttur verður ör og grunnur og svimi lætur í sumum tilfellum á sér kræla. Í öðrum tilfellum má nefna óreglulegan hjartslátt, skálfta, munnþurrk og tíð þvaglát. Áfram má þá telja upp erfiðleika við einbeitningu, pirring og svefntruflanir.
Greining kvíða takmarkast þá ekki við eitt ákveðið atriði en talið er að um 10 afbrigði séu til af kvíðaröskun, t.d. víðáttufælni, áfallastreituröskun, ofsakvíði og víðáttufælni. Í meðferð við almennri kvíðaröskun er algengt að notast við hugræna atferlismeðferð sem felst í því að einstaklingur lærir að þekkja aðstæður þar sem kvíði lætur á sér kræla og hvernig skal takast á við þær. Hægt er að notast við kvíðastillandi lyf en hentar það ekki til langs tíma vegna þolmyndunar og áhættu á ánetjun. Hinsvegar eru dæmi þess að þunglyndislyf hafi verið notuð gegn kvíðaröskun, en þeim fylgir ekki áhætta á misnotkun eða þolmyndun.
Birtingarmyndir kvíða eru breytilegar og getur hann komið fram í ákveðnum atriðum eins og hræðslu við aðstæður eða dýr. Þá getur hann birst á hátt sem ekki er auðvelt að leggja deili á. Nemandi sem finnur fyrir kvíða vegna kynningar á verkefni telst ekki í hóp þeirra sem þjást af kvíðaröskun, heldur felst hún í viðvarandi ástandi. Helstu líkamleg einkenni kvíða er u m.a. hita- eða kuldatilfinning, sviti í lófum, viðkomandi upplifir sig fjarlægan eða dofinn, eirðarleysi og sálræn spenna gerir jafnan vart við sig, andardráttur verður ör og grunnur og svimi lætur í sumum tilfellum á sér kræla. Í öðrum tilfellum má nefna óreglulegan hjartslátt, skálfta, munnþurrk og tíð þvaglát. Áfram má þá telja upp erfiðleika við einbeitningu, pirring og svefntruflanir.
Greining kvíða takmarkast þá ekki við eitt ákveðið atriði en talið er að um 10 afbrigði séu til af kvíðaröskun, t.d. víðáttufælni, áfallastreituröskun, ofsakvíði og víðáttufælni. Í meðferð við almennri kvíðaröskun er algengt að notast við hugræna atferlismeðferð sem felst í því að einstaklingur lærir að þekkja aðstæður þar sem kvíði lætur á sér kræla og hvernig skal takast á við þær. Hægt er að notast við kvíðastillandi lyf en hentar það ekki til langs tíma vegna þolmyndunar og áhættu á ánetjun. Hinsvegar eru dæmi þess að þunglyndislyf hafi verið notuð gegn kvíðaröskun, en þeim fylgir ekki áhætta á misnotkun eða þolmyndun.